Tijdens het rijden is er geen ruimte om te piekeren over werk, huishoudelijke taken of de drukte van alledag – je bent alleen daar, op de weg, in het moment.

Soms is het gewoon tijd om de boel de boel te laten. Geen werk, geen deadlines, geen constante stroom van notificaties. Gewoon samen.

Gisteren was zonder twijfel een avond om nooit te vergeten.

Soms is het heerlijk om even een dagje uit de routine te stappen en samen met de kids iets leuks te doen.

In een wereld waarin we altijd ‘aan’ staan, is wandelen voor mij een van de weinige momenten waarop ik echt even uit kan staan.

Soms zijn er keuzes die je hart breken nog voordat je ze daadwerkelijk maakt. Het afscheid nemen van mijn hond, mijn trouwe maatje, was zo’n keuze.

Als moeder met een drukke baan lijkt het leven soms een eindeloze to-do lijst. Maar wat als de sleutel tot balans niet ligt in méér doen, maar in minder?

Er zijn van die opmerkingen die je vaker hoort, maar waar je pas echt bij stilstaat als ze blijven hangen. Voor mij was dat: “Je zou een boek moeten schrijven“.