Gisteren was zonder twijfel een avond om nooit te vergeten. Samen met mijn vader ben ik naar het concert van Ludovico Einaudi geweest in Rotterdam, en wat was het ongelooflijk prachtig.

In een uitverkochte zaal met 16.000 mensen hing een sfeer die moeilijk te beschrijven is. Vanaf het moment dat Einaudi zijn eerste noten speelde, was het alsof de tijd even stil stond. Zijn handen zweefden moeiteloos over de toetsen, elke klank zo puur en emotioneel geladen dat je alleen maar stil kon luisteren en genieten.

Wat het concert extra bijzonder maakte, was de combinatie van de piano met verschillende snaarinstrumenten. De warme, volle klanken vulden de ruimte en gaven de muziek nog meer diepte en intensiteit. Je voelde de muziek niet alleen, je beleefde het met elke vezel van je lichaam.

Het was een ervaring die je meeneemt naar een andere wereld, even weg van de dagelijkse drukte, even geen mama, alleen volledig opgaan in het moment. Om dit samen met mijn vader te mogen beleven, maakte het allemaal nog specialer. Dit was zeker het mooiste concert waar ik ooit ben geweest.

Dank je wel, Einaudi, voor een avond vol magie, emotie en onvergetelijke muziek.